Economie

Economische bekendheid:

Op economisch gebied is Zweden vooral bekend om het 'Zweed ontwerp', multinationale winkelketens zoals IKEA en H&M, en de houtproductie. Naast de houtproductie exporteert het ook veel staal, ijzererts, elektronica, machines en motorvoertuigen.

Geld:

De munteenheid in Zweden is de Zweedse kroon. 1 euro is ongeveer 8,6 Zweedse kronen. Andersom is 1 Zweedse kroon ongeveer 11,6 eurocent. In 2003 is er een referendum gehouden over de invoering van de euro, maar deze is door een meerderheid (62%) afgewezen. Geld overmaken van en naar een Zweedse bankrekening is kosteloos.

Zweden heeft zich de afgelopen 100 jaar ontwikkeld van een arm agrarisch land tot een moderne geïndustrialiseerde samenleving. Zweden is momenteel een van de welvarendste landen ter wereld, met goed sociale zekerheden en hoge inkomens. Zweden heeft een vrijemarkt economie waarin het particuliere bedrijfsleven de grootste rol speelt. Bijna 90% van de bedrijven is in particuliere handen. Zweden is een van de grootste landen ter wereld van ijzererts en houtproducten. Staal van topkwaliteit is een andere Zweedse specialiteit.

Bosbouw:

Sinds de 19e eeuw heeft bosbouw een belangrijke rol gespeeld in de Zweedse industrie. De meeste producten hiervan worden geëxporteerd. Rond 1950 bestond de helft van alle export uit bosbouwproducten. De Zweedse bosbouw is gericht op lange termijn doelen waarbij zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de omgeving en milieu

Mijnbouw:

Zweden is rijk aan bodemschatten. Het belangrijkste mijnbouwproduct is ijzererts, dat in Lapland gewonnen wordt. 90% van de gewonnen mijnbouwproductie wordt geëxporteerd, voornamelijk naar de staalindustrie in Duitsland. De laatste jaren is deze export verminderd, maar Zweden behoort nog steeds tot de top 10 exporteurs van ijzererts. Ook de staalindustrie exporteert veel producten. Meer dan de helft van de uitvoer hiervan bestaat uit dure staalsoorten die gebruikt worden voor precisie-instrumenten en kogellagers. Verder wordt er ook nog koper, lood, zink en kleine hoeveelheden zilver en goud gewonnen. Er bevinden zich belangrijke uraniumvoorraden in Zuid-Zweden, dit is ongeveer 80% van de totale Europese voorraden.

Industrie:

De metaalverwerkende industrie werkt op een hightech niveau en is de grootste industrie in Zweden. Auto's, vrachtwagens en vliegtuigen zijn bekende Zweedse producten. De elektronische industrie is de laatste jaren sterk vergroot en vrijwel alle productieprocessen zijn geautomatiseerd. De belangrijkste industriële centra liggen in Midden-Zweden en aan de zuidkust.

Dienstensector:

De dienstensector is de grootste sector wat werkgelegenheid betreft (74% van de groepsbevolking). Grote delen van de Zweedse dienstensector horen bij de publieke sector: bijna alle ziekenhuizen, scholen en kinderopvangcentra zijn van de staat.

Chemische industrie:

Chemische producten worden al meer dan 100 jaar geproduceerd in Zweden. In het begin waren dit vooral lucifers en explosieven, maar na de 2e wereldoorlog werden plastic en verf belangrijke producten. Ook de farmaceutica is een snel groeiende industrie.

Landbouw, veehouderij en visserij:

De Zweedse boerenbedrijven zijn voornamelijk familiebedrijven en het land is eigendom van degenen die het bewerken. Driekwart van de productie wordt verwerking via coöperatieve organisaties. De federatie van Zweedse boeren (LRF) is de overkoepelende organisatie van alle coöperatieve instellingen en is de onderhandelingspartner namens de boeren met de overheid. Slechts 7,5% van het land is economisch van net, maar toch slaagt men erin om hiermee 80% van de behoefte te dekken. In het zuiden wordt een grote verscheidenheid aan gewassen verbouwd. De veehouderij richt zich voornamelijk op het houden van rundvee, voor de slacht en voor zuivelproductie. Daarnaast komen er ook varkens-, pluimvee- en schapenhouderijen voor

Het belang van de visserij is voor de economie sinds de jaren zestig minder geworden. De totale visvangst bedraagt ongeveer 200.000 ton per jaar, waarvan de helft bestaat uit kabeljauw en haring.

Energievoorziening:

Het energieverbruik in Zweden is zeer hoog, dit komt door het klimaat, de grote afstanden en relatief lage energieprijzen. Waterkracht levert ongeveer 44% van de energiebehoefte, kernenergie 46% en de overige 100% komt van olie- en kolengestookte centrales. Vanaf de 21e eeuw is besloten om het aandeel van kernenergie te verminderen.

Handel:

De belangrijkste uitvoerproducten van Zweden zijn: elektronische apparatuur, transportmiddelen, telecommunicatiemiddelen, papierpulp, hout, papier, textiel, aardewerk en meubelen. De belangrijkste afnemers hiervan zijn: Duitsland, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Denemarken, Finland en Noorwegen. Ingevoerd worden vooral: voedingsmiddelen, aardolie, ijzer en staal. Deze leveranciers zijn vooral: Duitsland, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Finland, Denemarken en Noorwegen.

Transport:

Zweden beschikt, met name in het midden en zuiden, over een goed onderhouden en uitgebreid wegennetwerk. De belangrijkste verbindingen met het dunbevolkte noorden worden gevormd door twee spoorlijnen en een autoweg. Het autotransport is het belangrijkste middel voor personen- en goederenvervoer. Zweden heeft een van de grootste spoorwegnetwerken van Europa (9930 km). Deze zijn vooral belangrijk voor goederenvervoer. Volgens Saskia Bosscher zijn de afstanden tussen stad en platteland soms wel 100 km.. Voor de binnenscheepvaart die van belang is voor het vervoer van ertsen, olie en steenkool is een uitgebreid net van kanalen aangelegd. Belangrijke zeehavens liggen in Göteborg, Hälsingborg, Malmö en Stockholm. Zweden neemt samen met Noorwegen en Denemarken deel aan het Scandinavian Airlines System (SAS), dat ook het binnenlands luchtverkeer regelt. Internationale vliegvelden liggen in Stockholm, Göteborg en Malmö.